نقد بازی Gangs of Sherwood | گروه شروود ، رابین هود و دوستان

نقد بازیگروه شروود | Gangs of Sherwood

گروه شروود برداشتی بی نظیر از داستان آشنای رابین هود است، تجربه ای که نقاط ضعف خود را به تجربه ای سرگرم کننده تبدیل می کند. رابین هود شخصیتی برگرفته از فولکلور انگلیسی است که حضورش را در آثار مختلف به ویژه در صنعت سینما می توان دید. پس از اینکه ریچارد شیردل به جنگ می رود و برادرش تاج و تخت را به دست می گیرد، بی عدالتی بزرگی انجام می شود، به خصوص با مالیات های سنگینی که بر مردم تحمیل شده است. اینجاست که رابین هود و دوستانش وارد عمل می شوند و با این بی عدالتی مبارزه می کنند و پول های دزدیده شده از دولت را بین فقرا توزیع می کنند.

“Sherwood Gangs” یک بازی توسعه یافته توسط Appeal Studio است که قرار است تا چند روز دیگر به طور رسمی منتشر شود. این بازی تفسیری رایگان و منحصر به فرد از داستان رابین هود ارائه می دهد. داستان بازی حول محور قدرت یک سنگ جادویی است که به کلانتر می دهد. ناتینگهام توانایی‌های خارق‌العاده‌ای دارد و نیروهای او نیز به قدرت‌های ویژه و ماوراء طبیعی دست یافته‌اند و همچنین ماشین‌های نظامی بزرگی ساخته شده و مالیات‌های سنگینی برای تامین هزینه‌ها بر مردم تحمیل شده است.

داستان بازی گروه شروود

اینجا جنگل شروود است، جایی که شخصیت‌های اصلی بازی، گروهی از دزدان هستند که پایگاه خود را در آن جایگاه یافته‌اند. آن‌ها در مقابل ارتش داروغه، شاهان دزدان، می‌جنگند و علاوه بر بازیافت پول‌های خود، باید تجهیزات جنگی و نیروهای مخصوص خود را هم به دست آورند. داستان Gangs of Sherwood تنها بهانه‌ای برای خلق مراحل بازی است و جزئیات و پیچیدگی‌های زیادی در آن وجود ندارد. بازی شامل چهار شخصیت اصلی است، از جمله کاراکتر کماندار رابین که از داستان معروف رابین هود الهام گرفته شده است، همچنین سه شخصیت دیگر نیز از کاراکترهای داستان قدیمی الهام گرفته شده‌اند.

بازی “گروه شروود” شامل سه فصل داستانی است که هر فصل شامل چند مرحله و مأموریت فرعی است. در ابتدای هر مرحله، اطلاعات کلی از داستان آن مرحله به ما ارائه می‌شود. این اطلاعات به جای اینکه فقط اشاره به گروه شرور داستان داشته باشند، به نحوی نگاه متفاوتی به داستان رابین هود دارند که باعث خلق یک دنیای جدید و ارزش‌های خاص می‌شود.

شما می توانید به صورت جداگانه و با حداکثر سه نفر در حالت Co-Op، بازی Gangs of Sherwood را تجربه کنید. سطوح اصلی و داستانی اغلب با ساختار خاصی طراحی شده اند، جایی که شما از یک نقطه خاص شروع می کنید و با نابود کردن دشمنان، پرش از روی سکوها و به شکست دادن باس ها برای تکمیل سطح، پیشرفت می کنید. عنصر اصلی بازی، مبارزه با دشمنان و باس ها است که سعی دارد بازیکن را درگیر خود کند و هر یک از چهار شخصیت اصلی، سبک مبارزه منحصر به فرد خود را دارند.

نقد بازی الدن رینگ | Elden Ring

برای مثال، رابین از یک کمان بهره می‌برد و مارین از یک شمشیر استفاده می‌کند، که باعث می‌شود سبک و شیوه نبرد آن‌ها از یکدیگر متفاوت باشد. این تنوع در استفاده از ابزارهای نبرد، زمانی که بازی را به صورت همزمان (Co-Op) تجربه می‌کنید، به یک عنصر مثبت تبدیل می‌شود. در این حالت، انگار شخصیت‌ها به یکدیگر تکمیل‌کننده هستند و با هماهنگی مناسب، همکاری در نبرد لذت‌بخش و جذاب خواهد بود، به خصوص اگر چهار بازیکن توانایی هماهنگی خوبی داشته باشند.

در حالی که در بازی انفرادی و آفلاین، برخی از کاراکترها به وضوح حس ناکارآمد بودن را انتقال می‌دهند، از سوی دیگر اگر به شکل تک‌نفره بازی کنید، این اختلافات واضح‌تر به نمایش در خواهند آمد، به ویژه در درجه‌های سختی بالاتر. به عنوان مثال، رابین با قابلیت شلیک به دشمنان از فاصله دور، برای بازی تنها و آفلاین، یک گزینه مناسب است و توانایی خوبی را در این نوع شرایط ارائه می‌دهد. اما در مقابل، کاراکترهای نزدیک‌زن، به ویژه در مواقع شلوغ و هنگام محاصره توسط تعداد زیادی از دشمنان، ممکن است با چالش‌های سختی مواجه شوند و حس ناکارآمدی به وجود آید.

بیشتر بخوانید: نقد بازی Best Fiends | بهترین بازی افلاین

حتی در باس فایت‌ها نیز این وضعیت صادق است. اگرچه برخی از باس‌ها قابلیت ایجاد تجربه هیجان‌انگیزی در نبردها را دارند، اما مشکل اشاره شده نشان از نقاط ضعف در طراحی سیستم مبارزه‌ای برخی از این شخصیت‌ها دارد. سیستم کلی مبارزه در بازی، بر اساس یک روند کمبومحور است؛ یعنی چقدر می‌توانید روند ضربه زدن به دشمنان و همچنین اجتناب از ضربات آن‌ها را به طور مداوم ادامه دهید. این سیستم به نظر می‌آید در ابتدا شباهتی با بازی‌هایی مانند “Devil May Cry” داشته باشد و هرچه موفق تر باشید در حفظ روند کمبو، امتیازات بیشتر و پاداش‌های بهتری کسب خواهید کرد.

همچنین، با کمبوهای طولانی‌تر، قابلیت‌های خاصی برای شخصیت‌ها فعال می‌شود. به عنوان مثال، رابین با شارژ کردن تیرهایش، می‌تواند به صورت همزمان تعداد زیادی تیر به سمت دشمنان شلیک کند، و تعداد این تیرها با انجام کمبوهای طولانی‌تر، افزایش می‌یابد. با این حال، مشکل اصلی بازی “Gangs of Sherwood” از حیث گیم‌پلی، تکراری شدن بسیار سریع آن است. این مسئله به خصوص نگران‌کننده می‌شود زمانی که متوجه می‌شویم که کمپین اصلی بازی تجربه‌ی کوتاهی دارد و حدود ۵-۶ ساعت طول می‌کشد، حتی ممکن است زودتر نیز به پایان برسد.

تکراری شدن در تقریباً همه جنبه‌های بازی قابل حس کردن است. از روند خود مراحل که از دومین مرحله به بعد به تکرار می‌افتد، گرفته تا تکراری شدن در مبارزه‌ها که به دلیل کمبود تنوع در دشمنان و محدودیت در مکانیک‌های مبارزه، بسیار زود خسته‌کننده و یکنواخت می‌شود. گیمر کاملاً حس می‌کند که همان ساختار مرحله قبلی را در یک محیط کمی متفاوت تجربه می‌کند، و این امر به وضوح تجربه یکسانی را در تمام بازی ترویج می‌دهد.

البته، قابلیت‌های جدیدی برای شخصیت‌ها باز می‌شود و می‌توان از پایگاه آن‌ها را خریداری و به کار برد. ولی حتی این امکانات، به نظر می‌رسد تاثیر چندانی در بهبود تجربه بازی نداشته باشند. از آنجایی که نبردها معمولاً به سرعت به پایان می‌رسند، فرصت برای استفاده از کمبوهای جدید و متفاوت محدود می‌شود. بنابراین، حتی قبل از اینکه بتوانیم از تمام این قابلیت‌ها بهره‌مند شویم، نبرد به پایان می‌رسد. به علاوه، مدتی پس از آن، یک حالت ریج مانند برای شخصیت‌ها فعال می‌شود که قدرت ضربه‌ها را چند برابر می‌کند، و این ویژگی به قدری سریع شارژ می‌شود که می‌توان با فاصله کم از آن استفاده کرد و دشمنان را به سرعت نابود کرد.

نقد بازی The Day Before | تجربه یک بازی نوآورانه

به دلیل مشکلات “Gangs of Sherwood” در مجموع از نظر گیم‌پلی، تجربه جذابی ارائه نمی‌دهد. در صورتی که بازی گروه شروود را به صورت تیمی (Co-Op) تجربه کنید، تا حدودی به دلیل ماهیت بازی با دوستان و تکمیل‌شدن قابلیت‌های شخصیت‌ها در کنار یکدیگر، تجربه بازی ممکن است بهتر باشد. اما در حالت انفرادی، تمامی موارد به سرعت یکنواخت و تکراری می‌شوند و تنها ویژگی مثبت بازی، چند باس فایت جذاب به نظر می‌رسد. پس از اتمام کمپین اصلی، حالت‌های بقا و باس‌راش نیز در دسترس قرار می‌گیرند. حالت بقا به دلیل یکنواختی گیم‌پلی جذابیت چندانی ندارد، اما حالت باس‌راش بازی ارزش تجربه کردن را دارد.

با تمام ضعف‌هایی که “Gangs of Sherwood” دارد، انصافاً نمی‌توان نادیده گرفت که از نظر بصری، این اثر از دیدگاه زیبایی محیط گرافیکی مورد توجه قرار می‌گیرد. طراحی محیط‌های قرون وسطایی بازی با نورپردازی‌های جذاب، ظاهر خوبی به بازی می‌بخشد. این موضوع در مورد مناظر سرسبز جنگلی نیز صادق است. همچنین، دیالوگ‌ها قابل قبول بوده و صداگذاری آن‌ها نیز با کیفیت خوبی انجام شده است.

“Gangs of Sherwood” از دست بازی‌هایی است که حتی نمی‌توان آن را به گروه خاصی از گیمرها هم پیشنهاد کرد. این بازی، با وجود ظاهر زیبای خوب، دارای ضعف‌های اساسی در زمینه گیم‌پلی است، و به خصوص، یکنواخت شدن سریع در تجربه محدود ارائه شده، اصلی‌ترین مشکل آن است. احتمالاً در صورت انتشار بازی در سرویس‌های اشتراکی، تجربه “Gangs of Sherwood” به همراه دوستان بدون مشکلات بیشتری قابل استفاده باشد، اما برای خرید جداگانه، پیشنهاد می‌شود که به سراغ اثار بهتری بروید.