نقد انیمیشن آرزو | انیمیشنی به مناسبت صدمین سالگرد دیزنی

انیمیشن آرزو انیمیشنی است که به مناسبت صدمین سالگرد والت دیزنی، بازگشت به گذشته را جشن گرفته ولی متأسفانه این جشن به اتلاف می‌انجامد.

انیمیشن “Wish” داستان دختری به نام آشا را روایت می‌کند که یک آرزو قدرتمند می‌کند و در پاسخ به آن، یک نیروی کیهانی به نام استار نیزتوانسته‌است به او پاسخ دهد. اما این نیرو تنها می‌تواند یک توپ انرژی بسیار کوچک به نام “ستاره” یا “استار” ارائه دهد. آشا و استار باید با پادشاه ماگنیفیکو، روزاس، روبرو شوند و در عین حال که جامعه خود را نجات می‌دهند، باید ثابت کنند که زمانی که اراده‌ی یک انسان شجاع با جادوی ستاره‌ها ارتباط برقرار کند، چه چیز شگفت‌انگیزی می‌تواند رخ دهد.

انیمیشن آرزو، به عنوان بهبودی در بازگشت دیزنی به ریشه‌های خود در جشن ۱۰۰ سالگی تأسیس، متشکل از صحنه‌های دوبعدی و سه‌بعدی است و به ترکیب بازگشت شاهدخت کلاسیک و شخصیت شرور آثار دیزنی می‌پردازد. اما آیا بازگشت به ریشه‌ها، انتظارات را برآورده کرده است؟ یک نکته قابل توجه، حضور سازندگان موفق آثار اخیر دیزنی مانند فیلم فرم‌بسته است، اما این انیمیشن علاوه بر شروع جذاب، به سرعت با مشکلاتی مواجه می‌شود.

انیمیشن جدید دیزنی (انیمه آرزو) با وعده‌های بزرگی از ابتدا به ما خبر می‌دهد و این می‌تواند انتظاراتمان را از آن افزایش دهد. اما مهم اینجا این است که فاصله زیادی بین انتظارات و عملکرد واقعی انیمیشن وجود دارد. ظاهر جذاب و زیبایی انیمیشن با ترکیب تصاویر دوبعدی و سه‌بعدی مرتبط است و باعث می‌شود که انیمیشن بسیار جذاب و چشم‌نواز باشد. اما یک نکته از همان ابتدا ممکن است بیننده را ناراحت کند، و آن نکته این است که انیمیشن تقریبا بی‌روح و بی‌هویت است و هویت مستقلی ندارد.

تلفیق نمای 3D و 2D در انیمیشن آرزو

اگرچه بسیاری از داستان‌های محبوب دیزنی در دنیاهای خیالی روایت می‌شوند، اما در انیمیشن Wish، به نظر می‌رسد که تلاش برای استفاده از الگوهای پرطرفدار انیمیشن‌های گذشته بیشتر از حمایت از خلاقیت خود است. الزاما استفاده از این الگوها منفی نیست، اما مشکل از جایی شروع می‌شود که انیمیشن تنها به الگوهایی مانند شخصیتی از طبقه پایین، صحنه‌های موسیقی، حیوانات بامزه و شخصیت‌های شرور و پلید متکی می‌شود.

به جای این انیمیشن ، بیشتر به عمق بخشیدن به الگوها و عناصر خود اهمیت نمی‌دهد و مشکلاتی که با اجرای اولین آهنگ آغاز می‌شود، باعث می‌شود که بیشتر به نظر یک آهنگ امروزی تبدیل شود و شعر و محتوای آن جذابیتی نداشته باشد. انیمیشن با آهنگ‌های جذاب در کنار دنیای زیبایی که برای آن ساخته شده است، سعی در پوشش دادن مشکلات دارد، اما نتیجه ناامید کننده ایجاد می‌کند. حتی در بخش‌هایی که انتظار داشتیم دیزنی عملکرد خوبی داشته باشد، انیمیشن خود امیدی ندارد.

در مقایسه آن با آثار خود دیزنی، انیمیشن در Enchanted با آهنگ های فوق العاده گیرا همراه است که کاملاً با فرهنگ و دنیای انیمیشن همخوانی دارد و در عین حال کیفیت بالایی را نیز حفظ می کند. اما در انیمیشن آرزو اینطور نیست. آهنگ ها فاقد روح هستند و پس از هر اجرای موسیقی به راحتی فراموش می شوند. این چیزی نیست که انیمیشن برای آن تلاش کند، و در واقع، دیزنی بارها تلاش کرده است تا انیمیشن های خود را از طریق ارائه آهنگ های جذاب، تیتر و ویروسی کند.

نقد انیمه اسکات پیلگریم علیه جهان | Scott Pilgrim Takes Off

هر چند در طول تماشای انیمیشن سعی می‌کنیم بخشی را پیدا کنیم که واقعا جذاب و ماندگار باشد، اما به نظر می‌رسد که این کار بسیار دشوار است. حتی آهنگی که در مبارزه پایانی اجرا می‌شود، با وجود کیفیت بالاتر نسبت به آهنگ‌های دیگر در انیمیشن، نمی‌تواند اثری ماندگار داشته باشد. متاسفانه حتی درباره آهنگ “پادشاه مگنیفیکو” نیز همین اتفاق می‌افتد و سازندگان انیمیشن نتوانسته‌اند آهنگی را با کیفیت و شخصیت‌های شرور کلاسیک دیزنی تولید کنند.

به این روش، انیمیشن در یک نقطه با فنی بالا و ترکیب دو و سه‌بعدی، موفق عمل می‌کند. اما در بخشی دیگر که نقطه قوت آن موسیقی و صحنه‌های موزیکال است، شکست می‌خورد. در بخش داستان و شخصیت‌پردازی نیز، وضعیت خوبی ندارد. داستان انیمیشن کلیشه‌ای است و در تلاش است که به آثار کلاسیک دیزنی نزدیک شود، اما نمی‌تواند به آن‌ها نزدیک شود و حتی کیفیت آن‌ها را هم نمی‌تواند تحقق بخشد.

موضوع اینجاست که انیمیشن شکل مناسبی به خود نگرفته و قرار نیست شاهد داستانی بسیار گیرا و هیجان انگیز باشیم. این انیمیشن می خواهد با ترکیب آثار کلاسیک دیزنی با فرمول آثاری مانند Frozen اثری جذاب ارائه دهد، اما انیمیشن دقیقا مشکل اساسی دارد. واضح است که هدف اولیه دیزنی جذب جوانان است، اما در سال های اخیر آثاری مانند «طلسم» یا حتی «یخ زده ۲» را داشته اند که اگرچه به سطح قسمت اول نرسیدند، اما باز هم کیفیت خوبی داشتند.

در حالی که انیمیشن آرزوبه جای جذب جوانان، تمرکزش بر روی تلاش برای جذب سهامداران و کاهش هزینه تولید است.

همچنین، انیمیشن به نظر می رسد در طراحی شخصیت ها و داستان شرایطی مشکل دارد. شخصیت های انیمیشن بسیار ساده و کم توان هستند و داستان نیز بسیار پیچیده و مبهم است. در واقع، این انیمیشن به نظر می رسد تلاش می کند تا بسیاری از عناصر داستانی را در یک فیلم کوتاه گنجاند و این باعث می شود که داستان به هیچ کجا پیش نرود و تمرکز بر روی هیجان و جذابیت از دست برود.

به علاوه، انیمیشن آرزو از نظر تکنیکی نیز مشکلاتی دارد. از جمله این مشکلات می توان به کیفیت ضعیف انیمیشن و عدم هماهنگی بین داستان و تصاویر اشاره کرد. در عین حال، تلاش برای استفاده از تکنولوژی های پیشرفته مانند ۳D و CGI در این انیمیشن بسیار محدود بوده و به هیچ وجه به کیفیت آثار برتر دیگر انیمیشن های دیزنی نمی رسد.

با این حال، انیمیشن آرزو همچنان قصد دارد تا با استفاده از نام برتر دیزنی و ترکیب آثار محبوب آن، جذب تماشاگران را به دست آورد. اما بدون توجه به مشکلات بزرگ این انیمیشن، به نظر می رسد که این تلاش به هدف خود نخواهد رسید و انیمیشن به خاطر عدم کیفیت و جذابیت، به یکی دیگر از آثار بی ارزش دیزنی تبدیل خواهد شد.

بیشتر بخوانید: نقد فیلم نامه های کوچک شرورانه | تبعیض‌های نژادی

فیلم دارای مشکلاتی و نقض هایست

اگرچه تمرکز انیمیشن آرزو بر روی دزدیده شدن آرزوها توسط پادشاه است، اما در نهایت دلایل خاصی برای شرور بودن او وجود ندارد. در واقع، تا زمانی که او به سمت کتاب ممنوعه می‌رود، هیچ دلیل مناسبی برای شرور بودنش در انیمیشن وجود ندارد. اگر در انیمیشن Strange World دیزنی به اندازه کافی زمان برای توسعه دادن داستان می‌گذاشت، احتمالا نتیجه بهتری به دست می‌آمد، اما در حال حاضر، انیمه آرزو از ابتدا با مشکلاتی روبرو است و داستان آن به درستی تحلیل نشده است.

واقعیت این است که بیننده نه می‌تواند با داستان انیمه آرزو به خوبی ارتباط برقرار کند، و نه شخصیت‌ها به قدری جذاب هستند که این مشکل را پوشش دهند. علاوه بر این، باورکردنی نیست که انیمیشن در افتتاحیه می‌خواهد مثل شرک باشد، اما در ادامه تلاش می‌کند به سمت فیلم The Greatest Showman و بینوایان برود و چندین بار به بامبی و پیتر پن اشاره می‌کند. در پایان، سعی می‌کند اصول انیمیشن‌های کلاسیک دیزنی را با یک روایت مدرن‌تر ترکیب کند، اما این تلاش نیز جوابگو نیست.

در نهایت، این انیمیشن تنها برای کسانی مناسب است که با داستان‌های خیالی و شخصیت‌های بی‌نظیر سرگرم می‌شوند و نه برای کسانی که به دنبال یک داستان قوی و بازیگری تاثیرگذار هستند.

تریلر آکادمی قهرمان من: شما نفر بعدی هستید

در واقع، انیمیشن جدید دیزنی هنوز هدف و آرزوهای خود را مشخص نکرده و این باعث تضعیف شخصیت‌پردازی انیمیشن شده است. شخصیت آشا نمی‌تواند با شخصیت‌های مانند آنا و السا در فیلم فروزن مقایسه شود و از ابتدا با شخصیتی که نمی‌تواند ما را به خود جذب کند، مواجه هستیم. هرچند شخصیت‌های مانند حیوانات و موجودات جذاب، همچنان در این انیمیشن حضور دارند، اما در نسخه ضعیفتری نسبت به فرمول معمولی آن‌ها هستند.

شخصیت‌های همراه آشا به ندرت توانایی برقراری ارتباط با دل آشا را دارند و تنها راه نجات او انیمیشن محبوب “پادشاه مگنیفیکو” است. اما با وجود اینکه او شخصیت شروری است، نمی‌تواند به اندازه کافی درخشندگی داشته باشد، زیرا سازندگان نتوانستند دلایل منطقی برای شرارت او ارائه دهند. این شخصیت نه تنها ترسناک نیست، بلکه نمی‌تواند واقعا به چالش کاراکترهای دیگر انیمیشن بکشد.

اگرچه کریس پاین بازیگر خوبی است، اما شخصیت او در انیمیشن به اندازه‌ای باهوش نیست. در ابتدای انیمیشن، او به آشا راز خود را می‌گوید، اما دلیل اینکه آن را به فردی که هنوز به عنوان استخدامی در نظر گرفته نشده است، می‌گوید، مشخص نیست. این تصمیم باعث می‌شود که به این فکر بیفتیم که چرا آشا به سادگی به این راز پی می‌برد. در نهایت، تنها پاسخی که می‌توانیم بدهیم این است که نویسندگان و سازندگان انیمیشن واقعا تنبل بوده‌اند و نتوانسته‌اند این مشکلات را برطرف کنند. به طور کلی، بازیگری کریس پاین نمی‌تواند این مشکلات را پوشش دهد و مشکلات انیمیشن مانند یک تاول در طول دقایق آن رشد می‌کنند و بزرگ‌تر می‌شوند.

اگرچه این بدان معنا نیست که انیمه آرزو نمی تواند سرگرم کننده به خصوص برای کودکان باشد، اما واضح است که اگر بخواهیم آن را با آثار قبلی دیزنی مانند Enchanted مقایسه کنیم، قطعا کیفیت بسیار پایین تری را شاهد خواهیم بود. با این حال انیمیشن Wish در مقایسه با دیگر آثاری مانند Trolls Band Together از کیفیت بسیار بهتری برخوردار است و حداقل می توان گفت در جنبه هایی مانند داستان، شخصیت پردازی، موسیقی و ترانه ها عملکرد بسیار بهتری دارد.

همچنین، تصاویر و طراحی شخصیت های اصلی در این انیمیشن بسیار جذاب و رنگارنگ هستند و می توانند بازیگران کوچک را به خود جذب کنند. به طور کلی، اگر علاقه مند به دیدن یک انیمیشن جذاب و با کیفیت برای کودکان هستید، Wish یک گزینه مناسب و متفاوت خواهد بود.

انیمه آرزو در نهایت جشن تولد 100 سالگی والت دیزنی را خراب می کند. در حالی که در ظاهر ممکن است به نظر چیزی باشد که سال ها منتظر آن بوده ایم، در واقعیت و در عمل ناامید کننده و در بهترین حالت متوسط است. نه آهنگ های خاطره انگیزی دارد و نه شخصیت های جالب و شرورش حتی دل ما را تسخیر نمی کند. «انیمه آرزو» شاید ظاهری جذاب و برجسته داشته باشد و بازی کریس پاین تا حدودی خوب است اما نتوانسته به وعده هایش عمل کند. برخلاف «کوکو» که پیکسار را به آینده امیدوار کرد، «انیمه آرزو» عکس آن را برای استودیو انیمیشن والت دیزنی به تصویر می‌کشد.

آرزو یک انیمیشن بی کیفیت از والت دیزنی است که از نظر داستان و شخصیت فاقد هیجان و جذابیت است. برای جشن صدمین سالگردش می توانست بهترین باشد، اما متاسفانه این اتفاق نیفتاد. این انیمیشن با استفاده از المان هایی مانند انیمیشن های قدیمی والت دیزنی، تصاویر روشن و شفاف و فناوری پیشرفته سعی در افزایش جذابیت خود دارد، اما نتیجه نهایی این است که Wish در تلاش خود شکست می خورد و تاثیر کم دارد. Wish به جای اینکه یک بازسازی تماشایی از داستان های قدیمی باشد، صرفا یک کپی و نمونه ای ماندگار از انیمیشن های قدیمی والت دیزنی است که به جای خاطره سازی، در نهایت به داستانی بی ارزش تبدیل می شود.

به جای حمایت از جشن ۱۰۰ سالگی والت دیزنی، انیمیشن Wish تلاشی برای بازتولید یک اثر قدیمی و باستانی بوده است که به جای آن، یک اثر تکراری و بی‌ارزش ایجاد کرده است. این انیمیشن نه تنها به نظر نمی‌رسد که برای جشن ۱۰۰ سالگی مناسب باشد، بلکه به نظر می‌رسد که تنها به دنبال سود و درآمد بوده است. به همین دلیل، انیمه آرزو یک اثر ناامیدکننده از استودیو انیمیشن‌سازی والت دیزنی است که به جای ایجاد خاطره، تنها یک عادت بی‌ارزش ایجاد می‌کند.