نقد فیلم پنج شب در فردی | Five Nights at Freddy’s

فیلم پنج شب در فردی

فیلم “پنج شب در فردی” یک فیلم ترسناک خانوادگی است، اما بهتر است آن را اثری ترسناک کودکانه با مضامین خانوادگی بدانیم. این فیلم با درجه‌بندی PG-13، بر اساس سری بازی‌های ویدئویی محبوب، ساخته شده است، اما نه در سطحی مانند فورتنایت یا بازی‌های مدرن دیگر. این بازی‌ها به عنوان سری بازی‌های نسبتاً ترسناک، به مخاطبان ارائه شده‌اند و فیلم نیز همین مسیر را دنبال می‌کند. بنابراین، با ما در نقادانه باشید تا به بررسی و نقد فیلم “پنج شب در فردی” بپردازیم و ببینیم که آیا استودیو بلوم‌هاوس پروداکشنز موفق به اقتباس خوبی از این سری بازی شده است یا خیر؟

بازی «پنج شب در فردی» یکی از مهم‌ترین فرنچایزهای بازی‌های ترسناک در حال حاضر است، حتی اگر همه مخاطبان آن را به خوبی پذیرفته نکنند. این بازی‌ها جامعه‌ای بزرگ از هواداران را به وجود آورده و به توسعه ژانر وحشت مستقل کمک کرده است. هرچند در ظاهر، این بازی‌ها تنها دارای مجموعه‌ای از جامپ اسکرهای ساده به نظر می‌رسند، اما با داستان عمیق و متفکرانه‌اش، که به لطف تئوری‌های طرفداران، به طور نامحدود گسترش یافته است، بدون شک جذابیت بسیاری دارند. با این حال، اقتباس از چنین چیزی در یک فیلم بلند تقریباً غیرممکن به نظر می‌رسد.

داستان فیلم

داستان فیلم پنج شب در فردی حول محور شخصیت اصلی، مایک اشمیت (جاش هاچرسون)، مردی سی ساله است که از خواهر کوچکترش، ابی (پایپر روبیوکس) مراقبت می کند، اگرچه رابطه آنها چندان خوب نیست. با این حال، پیچیدگی این است که زندگی عادی مایک با ربوده شدن برادرش در کودکی مختل می شود و باعث می شود که او در شب دچار حملات پانیک دائمی شود که پیدا کردن کار را برای او دشوار می کند.

بنابراین، مایک در نهایت تصمیم می گیرد نقش یک نگهبان شبانه در یک پیتزا فروشی متروکه را به عهده بگیرد. او نمی داند، این پیتزا فروشی ربات های مرموز و ترسناک انیماترونیک را در خود جای داده است که ممکن است به گذشته مایک مرتبط باشند.
​

همچنین، در طول داستان، خاله شخصیت مایک با تلاش برای سرپرستی ابی، و یک افسر پلیس به نام ونسا (الیزابت لیل) نیز در او را یاری می‌دهد. قبل از بررسی فیلم، باید بگوییم که ترکیب «اقتباس از بازی ترسناک» و گیرافتادن در «جهنم ده ساله تولید» عموماً باعث ترس از بدترین اتفاق برای محصول نهایی می‌شود. اما این فیلم توانسته با تمام مشکلاتش، یک فیلم قابل قبول را به وجود آورد. البته قبلاً مقالات بی‌شماری درباره اقتباس‌های سینمایی از بازی‌های رایانه‌ای محبوب نوشته شده است و همه می‌گویند که چرا هیچ کس نمی‌تواند یک بازی را به درستی به یک فیلم خوب تبدیل کند.

با توجه به اینکه فیلمساز آلمانی «اووه بول» با تولید آثار افتضاحی مانند «خانه مردگان»، «تنها در تاریکی» و «فار کرای»، نقش مهمی در کاشتن بذر ناامیدی درباره اقتباس خوب از بازی‌های ویدئویی ایفا کرده است، نام او ناچاراً در این بحث اشاره خواهد شد. البته باید توجه داشت که شهرت بد نسخه‌های سینمایی از بازی‌ها را به طور کامل به گردن او نیاوریم؛ زیرا او در سال‌های اخیر بیشتر به فکر رستوران‌هایش بوده تا سینما.

مشکلات ساخت برای ایجاد جذابیت برای مخاطب

به این نکته باید پذیرفت که حتی بهترین فیلمسازان هم در هنگام اقتباس از یک بازی محبوب در فیلم پنج شب در فردی، مجبور به روبرو شدن با شرایط سختی هستند. از یک سو، شما می‌خواهید فیلمی بسازید که حتی برای افراد غیر آشنا هم جذاب باشد، اما از سوی دیگر، هوادارانی وجود دارند که با شک و تردید به نتیجه کار شما نگاه می‌کنند. این طرفداران به سینما می‌آیند و به همین دلیل، هزینه‌های تولید فیلم جبران می‌شود، در نتیجه فیلمسازان معمولاً مجبور به تسلیم خواسته هواداران می‌شوند.

نقد فیلم جیغ ۶ (Scream VI) | نقاب خونین

گاهی اوقات، تلاش برای اقتباس ایده‌های معمول و مورد علاقه‌ی هواداران، می‌تواند به ساخت فیلمی موفق مانند SILENT HILL یا سریالی مانند THE LAST OF US منجر شود. اما بیشتر موارد، دنبال کردن این ایده‌ها با هدف ساخت یک فاجعه کامل مانند ASSASSIN’S CREED خواهد بود. اما توجه داشته باشید که گاهی اوقات، اثری مانند HARDCORE HENRY که به شکل دیوانه‌وار و سرگرم‌کننده‌ای از ایلیا نایشولر ساخته شده است، ممکن است به دلیل نبودن اقتباس از یک بازی موجود در بازار، در فیلم‌های شوتر اول شخص، موفق باشد.

وقتی به سری بازی Five Nights at Freddy’s می‌رسیم، می‌توانیم بفهمیم که پس از ده سال تلاش و تولید، کارگردان اِما تامی تصمیم گرفت تا اقتباسی از این بازی را با کمک شخص کریس کلمبوس انجام دهد. اما اگر کسی فیلم ترسناک و وسترن جذاب تامی به نام THE WIND را دیده باشد، حتماً به این فکر می‌کند که آیا او انتخاب مناسبی برای این داستان عروسک‌های رباتی شیطانی بوده است یا خیر. پاسخ این سوال بسیار دشوار است.

بازی Five Nights at Freddy’s فقط در مورد مبارزه با عروسک های ربات ترسناک نیست، این یک نوع پازل است که باید با استفاده از سرنخ ها و نکات کوچک آن را حل کنید. ترس و وحشت در بازی زمانی به اوج خود می رسد که شما کاملا آگاه باشید و در تلاش برای حل معما و کشف رازهای مکان باشید. با این حال، نکته اینجاست که اقتباس سینمایی Blumhouse Productions با این رویکرد ترسناک کار نمی کند. استودیو سعی می کند هر یک از داستان های خود را تا حد ممکن انسانی بسازد و گاهی جوهر ترس را در پس زمینه می گذارد.

بیشتر بخوانید: نقد فیلم نامه های کوچک شرورانه | تبعیض‌های نژادی

ضعف های مشکل ساز!

بدون شک، این روش برای ساخت فیلم‌های ترسناک بهترین راه نیست، اما باید توجه داشت که این نوع روایت ممکن است برای همه جذاب نباشد. علاوه بر این، ممکن است روی خط داستانی دراماتیک پیرامون مایک و ابی تمرکز شده باشد، اما مهمتر از همه، این روش با روح بازی همراه نیست. این حرف به معنی این نیست که فیلم بد است، اما استودیو Blumhouse در تلاش است تا با استانداردهای خود، به ویژگی‌های کلیدی منبع اصلی نگاه کند. به همین دلیل، قابل تحسین است که تامی عمدتاً بر روی خط داستانی دراماتیک پیرامون مایک و ابی تمرکز می‌کند، اما از طرفی تنها شخصیت‌هایی که به خوبی توسعه یافته‌اند، این دو شخصیت هستند.

با این حال، برای تماشاگرانی که با بازی آشنایی ندارند، داستان پنج شب در فردی همچنان جذاب خواهد بود، اما بازیکنانی که قبلاً با این موارد آشنا بودند، حتماً رضایت خود را از فیلم نخواهند برد. همچنین نمی‌توان نادیده گرفت که تمام نقش‌های دیگر در این فیلم به شکل کاریکاتوریستی اجرا شده‌اند و یا صرفاً برای پر کردن فضای فیلم پنج شب در فردی حضور دارند. در این نسخه، شخصیت اِما تامی تلاش می‌کند تا با لحن طنز خود، اما به طرز بدی شکست خورده، در حالی که اصلاً جذابیتی ندارد.

مانند فیلم ترسناک، در فیلم پنج شب در فردی نیز ما با یک شیوه ملایم رو به رو هستیم. حتی جامپ‌اسکر‌های وجود دارند که در بازی نقطه قوتی محسوب می‌شوند، اما در این فیلم به صورت کم و قابل پیش بینی حضور دارند. تنها سکانس‌های رویاپردازی مایک کمی ترسناک‌تر می‌شوند، اما هرگز به واقعیت ترسناک نمی‌پیوندند.

نقد فیلم اکولایزر3 Equalizer | خواستار برابری

بدیهی است که این رویکرد خانوادگی و گاه کودکانه برای کسب رتبه PG-13 در آمریکا برای نمایش صحنه های ترسناک انتخاب شده است، به این معنی که نوجوانان (مخاطب اصلی فیلم پنج شب در فردی) می توانند با حضور یا بدون حضور در سینما حضور پیدا کنند. از والدین آنها خب این انتخاب با آمار فروش موفق فیلم به راحتی قابل درک است. چرا که تماشاگران نه تنها به دیدن فیلم رفتند، بلکه امتیاز رضایت بالایی هم به آن دادند.

با این حال، با توجه به معیارهای ژانر وحشت و آنچه در این فیلم نشان داده شده است، باید پذیرفت که «پنج شب در فردی» یک تجربه سینمایی کامل در ژانر وحشت نیست. در واقع، شما باید انتظار فضای انسانی تری نسبت به یک فیلم ترسناک یا اسلشر معمولی داشته باشید، مانند داستان هشداردهنده هوش مصنوعی در فیلم “M3GAN” که اوایل امسال اکران شد.

لطفا توجه داشته باشید که حرف من یک شکایت نیست، زیرا وجود وحشت خانوادگی یا کودکانه در این آثار، دروازه ای است برای جذب مخاطبان جوانتر در سالهای شکل‌گیری هویتشان به عنوان طرفداران ژانر پنج شب در فردی . از طرف دیگر، تامی با استفاده شدید از زیبایی‌شناسی در فرم این اثر، به حالات معمول آب و هوای قدیمی مراکز خرید، پاساژها و پارک‌های تفریحی در غرب اشاره می‌کند. بنابراین، در بخش‌های ابتدایی فیلم پنج شب در فردی، با توجه به فضای سمعی و بصری، احساس می‌کنید که در حال تماشای اسپین‌آف Stranger Things یا تجسم دیگری از Black Mirror هستید.

کلام اخر

“پنج شب در فردی” با طرح غیرمنتظره و سازماندهی شده خود که ممکن است حاوی تنش و غیرقابل پیش بینی بودن سایر آثار کارگردان شیامالان نباشد، خود را از بسیاری از فیلم های ترسناک دیگر متمایز می کند، اما حول محور شخصیت مایک می چرخد و مخاطب را تا زمانی که پایان. با ترکیب همه این عناصر، «پنج شب در فردی» به ورودی قدرتمندی در این ژانر تبدیل می شود. در واقع، این فیلم دارای تمام ویژگی های یک موفقیت قابل اعتماد در هالووین است که برای تماشای کل خانواده مناسب است.

شاید فیلم Five Nights at Freddy’s اقتباسی قوی از برند مستقل اسکات کاتون، سازنده بازی های ویدیویی نباشد، اما کارگردان امامی سعی کرده است در اقتباسی ساده به اصول گیم پلی ادای احترام کند و در عین حال سعی در خلق داستانی مناسب داشته باشد.

برای یک مخاطب عام با لمس انسانی تر. همه اینها را ذکر کردم تا بگویم شاید فیلم پنج شب در فردی ترسناک ترین یا کامل ترین فیلم ترسناک سال نباشد، اما کارگردان «پنج شب در فردی» آن را به یک داستان ترسناک خانوادگی تبدیل کرده است که از معصومیت نوستالژی دوران کودکی ما استفاده کرده است. به عنوان مدل آن علاوه بر این، بازی بازیگران منسجم است و به تنهایی می تواند تماشاگر را برای 100 دقیقه تماشای این فیلم سرگرم کند.
​